People Planet Society Technology

There is a huge need for “change” , for “corporate excellence” , to tackle the world’s problems in a whole. But how? Absolutely NOT how we did “manage” it the last 120 years. LEAN, SixSigma, PDCA, AI, ERP, ….. all “tools” to “get on track” again. But which track ? The same? Preferably not I would say.

Excellence should be a mindset by default , and for many of us it is, in fact I cannot imagine somebody going to work in the morning saying “Let’s make as much trouble as possible” and yet…. How do we get into as much trouble as we do ? My answer is simple : Because we have poor (weak) decision making. And how is that possible? By information getting
filtered out through “subjective analyze”. In this blog I will be posting some comments on (global and local) issues, which could be a result of poor decision making, just for the sake of showing that this is a universal problem in all industries and through all categories or levels of decision takers.


Jimmy Van de Putte



Email : jimmy@fluidism.biz
Twitter : @JIMMYVDP

An idea of the global treats for the next decades :

http://reports.weforum.org/global-risks-2012/#ol=data-explorer
Some further "reflections" : http://www.ascentofhumanity.com/text.php

REACTIONS ARE HIGHLY APPRECIATED !

01 July 2012

Evolution ?

Evolution, the next fase we live in , based on decision we took before on the used knowledge of that timeframe,...better cars is NOT a goal.

Focussing on better tools or better technology is not enough, that's easy!
Try providing in whatever for whoever, whenever (within limits ) of basic needs, goods and support.

No need to search, ...ask !

Mediocrity, lite the fuse !

Self obtaining abundance got us to settle for mediocrity in social behaviour...but.
Having the perception of being an individual with no strings attached to "the pack" is a long-term trap, a bomb, but with potentially short and longer fuses, which one will you lite ?

If you think "social" has nothing to do with "me" or "me" in relation to "company" or "profit" or "business" , let me help you on changing your view... you might even help saving humanity in the long run...

23 June 2012

Guess Jeffrey Sachs read my essay ?

     I am not an economist,not a scientist, have a very different view on poltitics than the one we are "using" now, I'm not even a "green activist" , just let me say,in the words of a great friend, I am a sponge! I suck up massive amounts of information which I think is valuable for me and build my vision.  ... Sometimes my vision is fortified by the vision of someone a bit higher in the foodchain...
After Mr Stiglitz , now there is J.Sachs, Link to article below, I emphasized parts of the extractions where we share our vision ...


http://www.guardian.co.uk/sustainable-business/rio-20-jeffrey-sachs-business-democracy

Big business, he says, is not responsible only for destroying the American democratic system, but has also transformed citizens into consumer addicts.


Not only is Sachs clear that the old economic paradigm, which is based on a fixation of GDP growth, is leading us to disaster, but that we need to find a completely new way of measuring the success of society.

His particular interest is in developing a measure for wellbeing and happiness and he recently co-organised a major conference on the subject at the UN in New York, in partnership with the Himalayan kingdom of Bhutan.

"Money matters and especially for the poor. But once you reach a certain level of wellbeing, the additional gains are very small and perhaps not there at all

While social networking has the power to break the existing power structures, Sachs also recognises its power to enslave us further to consumerism.

"We have gotten into a self feeding cycle which is extremely dangerous. We are being sold things that are not raising our wellbeing and are often lowering it.

"I did not have this concept in my mind when I was younger," he says. "I was an economist and was asked go and solve a problem, trying to end hyper inflation in Bolivia, and I quickly realised that any real problem is so far beyond your own discipline.

"I found there are great answers around if you step outside your discipline but it is in compartments

19 June 2012

The Emperor's New Clothes

The Emperor's New Clothes,...my favorite FT , ... when I'm getting fed up by so much "incompetence" or "ignorance" whatever the reasons for it, I alway think of this song , but even more I think of the FT itself ,..:-)


http://en.wikipedia.org/wiki/The_Emperor's_New_Clothes

http://www.youtube.com/watch?v=lFpregq5eJ4

Everyone can see what's going on
They laugh `cause they know they're untouchable
Not because what I said was wrong

Whatever it may bring
I will live by my own policies
I will sleep with a clear conscience
I will sleep in peace

Through their own words
They will be exposed
They've got a severe case of
The emperor's new clothes

Elinor Ostrom,maybe you'll listen to her :-)

http://www.nobelprize.org/mediaplayer/index.php?id=1223&view=1

15 June 2012

Honors code for the EU ? For Greece...Art 7

Could we use the French foreign legion's honors code as a Honors code for EU ?
 
Zouden we de Code d'Honeur niet kunnen uitroepen als erecode voor EU ? La Grèce, je ne vous oublié pas !!!

Art. 1 - (Légionnaire) Citoyen d'Europe tu es un volontaire, servant L'Europe (la France) avec honneur et fidélité.
Art. 2 - Chaque (Légionnaire) Citoyen d'Europe est ton frère d'armes, quelle que soit sa nationalité, sa race ou sa religion. Tu lui manifestes toujours la solidarité étroite ...qui doit unir les membres d'une même famille.
Art. 3 - Respectueux des traditions, attaché à tes chefs, la discipline et la camaraderie sont ta force, le courage et la loyauté tes vertus.
Art. 4 - Fier de ton état de ( Légionnaire) Citoyen d'Europe , tu le montres dans ta tenue toujours élégante, ton comportement toujours digne mais modeste, ton casernement toujours net.
Art. 5 - (Soldat) Citoyen d'élite, tu t'entraînes avec rigueur, tu entretiens ton arme comme ton bien le plus précieux, tu as le souci constant de ta forme physique.
Art. 6 - La mission est sacrée, tu l'exécutes jusqu'au bout et si besoin, en opérations, au péril de ta vie.
Art. 7 - Au combat, tu agis sans passion et sans haine, tu respectes les ennemis vaincus, tu n'abandonnes jamais ni tes morts, ni tes blessés, ni tes armes.

...

06 June 2012

Possitivity is not reality minus negativity !

For many possitivity is reality minus negativity ! I think it's reality despite of negativity. But with an important twist. If the only effect possitivism has ,is denying the negative aspects of business, where's your long term profit? Or are you one of those "managers" who has only the personal agenda on first base and the company's on second ,...

02 June 2012

PV : Europa, “vervreemding” en “change”,...


Europa, “vervreemding” en “change”, management van de maatschappij en de economie.

Om een leefbaar, of moet ik stellen, een überhaupt levend Europa, te kunnen realiseren moeten er meerdere veranderingen worden doorgevoerd. Economie, ecologie, maatschappij,… allen zullen ze zich moeten aanpassen aan de onafwendbare realiteit  (*)  , maar al deze deelverantwoordelijkheden en alle bovenliggende verantwoordelijkheden en verantwoordelijken  hebben één beperking gemeen, er is geen grote “toelaatbare verlies tolerantie” meer, en omdat onze beslissingen meer en meer een mondiaal karakter  krijgen wordt de impact van beslissingen exponentieel belangrijker,… dus correctere beslissingen moeten er komen, in ons aller belang.Maar hoe ?

“Quoi ?”

We stapelen de problemen op, constant, dag in dag uit vroeger en nu… ik kan hier lukraak verwijzen naar de oorzaken van de Franse revolutie, de val van Nicolae Ceausescu en nog recenter de start van de Arabische lente, als voorbeelden van de vele revoluties die gevolg waren van “min-beslissingen” van regeringen , of op economisch gebied naar bijvoorbeeld de vele faillissementen die Europa en de wereld moeten  verwerken en de torenhoge werkloosheid met verschrikkelijke maatschappelijke impact  die hierop volgt  en de duidelijke link met  de financiële markten en handel. Want was de val van de Lehman Brothers Bank in 2008 , niet het “vlampunt” voor de huidige crisis , of het recente debacle van JP Morgan Chase waarvan de topman Jamie Dimon zelf  zei : "Dit is niet hoe we een bedrijf moeten runnen."  waarna hij nog sprak over “zware fouten en domme keuzes”… respect voor hem, en voor  Greg Smith die Goldman Sachs verliet voor hun gebrek aan ethiek, …En de minder fraaie “bedrijfscultuur” binnen de muren van het Vaticaan , waar nepotisme, fraude en dubieuze investeringen al jaren de orde van de dag uitmaken  en een kardinaal (Vigano)  die zijn nek uitstak  om dit aan te pakken en werd “weggepromoveerd” niets dan respect voor deze mensen of hun uitlatingen  , voor mij allemaal duidelijke bewijzen voor mijn stellingen en opvattingen. Want dit zijn geen unieke gevallen, geen pech, dit zijn de “proof of concept”, van hoe wij NUsamenwerken, en hoe wij NU beslissingen nemen waarbij het collectief van de globale economie een ramkoers volgt met de continuïteit van onze huidige globale samenleving. Want ondanks een tijdperk van ongekende technologische innovaties, zijn er nog steeds oorlogen, hongersnood ,  onaanvaardbare armoede  en een onredelijke  rijkdom voor een klein deel van onze globale bevolking. Rijken rijker, geen probleem, maar dan niet ten koste van…

De grootste bedreigingen voor de maatschappij zijn “freedom  from fear” en “freedom from want”(*) Belangrijker is hoe wij onze maatschappij opnieuw ( of voor het eerst… ) een gezonde basis geven om dit te bewerkstelligen . Vooral door te zorgen dan wij betere “besluiten” nemen, dit kan enkel door betere “besluitnemers” te voorzien  , en een pakket aan basisnormen en waarden… op elk gebied. Maatschappij, regering, bedrijf,… rondkijken ,lezen en luisteren en men ziet de positieve zijde van onze evolutie samen met onze negatieve.

 Ik wil de negatieve zijde eruit.

“Positiviteit? Plus maal min is , …MIN  !”

Ik heb het altijd op mijn heupen gekregen van overenthousiaste positivo’s  die , dronken van hun zelfverklaarde gelijk en zinloze négligence voor hetgeen fout gaat rondom hun, alles en iedereen negeerden en die weinig,  geen of foutieve empathie opbrachten voor de minder fortuinlijke medemens of collega.

Diezelfde gevoelens borrelen op wanneer ik in mijn organisatie, een voor deze uiteenzetting irrelevant Belgisch Staatsdepartement,  rondloop en merk hoe mijn “managers” eerder zorgen voor een foute “cultuur” en veel onnodige uitgaven dan voor innovatie ,efficiëntie en degelijk bestuur met massale verspilling van openbare fondsen tot gevolg . Ik, en het gros van mijn collega’s vinden hun maar rare vogels, met rare hersenkronkels en een duidelijk gebrek aan voldoende beroepsernst en inzicht, hetzelfde gevoel wanneer ik mijn frustraties deel met vrienden, en allemaal zien wij dezelfde pijnpunten.

Maar mijn meest waardevolle besluit is ,dat ik heb ondervonden dat zij ( de rare vogels)  hier zelden zelf aan kunnen doen,  ik verwijt ze niets , of toch , …

“ Positivity works, lead through feeling, passion, inspiration , trust, dedication, loyalty, positive messages, softskilling,…” , zijn mooie verkooppraatjes, maar een mooie vis in een vuil aquarium dumpen zorgt voor de dood van de vis of de nutteloosheid om ernaar te kijken. Ik start dus met een ietwat onconventionele stelling :

“Situaties gaan niet beter omdat de goede dingen beter gaan , maar omdat de slechte dingen minder slecht gaan en worden  vooral slechter omdat de slechte dingen slechter gaan,  …want goed, beter en perfect is de “utopische staat” waarnaar we streven en die we verwachten , dus vooral onze focus op hetgeen echt fout gaat is van belang …”



“Polarisatie”

Elke vorm van “organisatie” valt ten prooi aan verschillende soorten “polarisatie”.

Deze “polarisatie” verdeelt “de massa” grofweg in twee groepen.  A en B . “Wij tegen hun” , zwart tegen wit, rijk tegen arm, managers tegen uitvoerend personeel, man tegen vrouw, academicus tegen wetenschapper, ouder tegen kind, goed tegen slecht, noord tegen zuid, overheid tegen het volk, Mohamed tegen Jezus, …. de 1% tegen de 99%.

Oligarchie, Illuminatie, Big Brother, Skulls & Bones,   ..hoewel spannend en soms plausibel , overschat ik de samenzwerings -capaciteiten van een noodzakelijk grote groep egoïstische hebzuchtigen  niet, of toch niet in een dusdanig , bewust georganiseerd , globaal netwerk.

Mijn eeuwig geloof in de initiële  goedheid van de mens ligt hier aan de basis.

Dat er netwerken zijn van vrienden en kennissen die zichzelf bedruipen is duidelijk, en ook dat ze zich schuldig maken aan meerdere vormen van asociaal gedrag, zoals fraude, nepotisme, omkoping, bedrog, of erger…  “Opportunity makes the thief”

Maar zover gaan dat ze (enkele punctuele uitzonderingen in gedachte) permanent de maatschappij vormt ter glorie van enkel hunzelf  EN met de teloorgang ervan eraan gekoppeld is naar mijn bescheiden mening een brug te ver, je gaat toch ook niet je melkkoe martelen als je de melk nodig hebt, want dan ben je of een idioot of een sadist, waarmee je je in beide gevallen onbekwaam meldt voor de dienst ... Oligarchie is een gevolg van het groeperen van mensen met een bepaalde collectieve ervaring , functie , standaarden normen en waarden. Dat zij dus tot dezelfde, eenduidige conclusies komen in logisch, dat dit gebeurt ver weg van de leefwereld en  “common sense” van de gewone burger of werknemer is dus ook logisch ,en alle “management structuren” en interne processen (officiële en officieuze) versterken deze polariteit. …zoals gezegd , zij veronderstellen de beste keuze te maken op basis van de voor hun geldende informatie en normen,… de top van het probleem.

“Beslissingen”

Dat de gevolgen van een hele hoop “min-beslissingen”  toch wijzen in de richting van “samenzweringen” en dat de massa zich meer en meer verzet tegen de desastreuze gevolgen van de opeenstapeling van maatschappelijke, sociale, ecologische en economische “realiteiten” is een feit, dat men een klein groepje viseert vanwege hun inbreng ,  impact en optreden ,is in deze omstandigheden meer dan verstaanbaar.( Voor de minder goede verstaander, ik heb het hier dus wel degelijk over Staten EN over bedrijven en anderen organisaties ! )

Een gebrekkige beslissings-bekwaamheid en -kwaliteit  , gedreven door een aantal negatieve processen , invloeden en structuren zijn hier de oorzaak van . Want een situatie is een opeenstapeling van oorzaken, gevolgen, beslissingen en de  gevolgen van die beslissingen dus, de historische voorbeelden op zak, is het opstapelen van slechte beslissingen de oorzaak van elke  foute situatie , en als betrokken beslissingsnemer ben je per definitie niet bekwaam om dit zomaar op te lossen , want onderdeel van het tot deze situatie leidende proces , behalve wanneer je bereid bent om desnoods je eigen poot door te bijten.

 Elke beslissingsnemer draagt als het ware bij aan de teloorgang van de maatschappij  of zijn bedrijf als zijn beslissingen  niet (zo goed als)  perfect zijn, een straffe stelling  doch voor de aandachtige ,kritische mens, heel duidelijk.  Een doorgedreven inzicht in negatieve invloeden binnen beslissingsprocessen en organisaties, en het implementeren van structuren en  technieken die een snelle efficiënte correctie toelaten zou al een aanzienlijk aantal problemen oplossen.

Het is voor mij ( zie mij als een buitenbeentje die vanaf de zijlijn het gewoel observeert ) een wekelijks, zo niet dagelijks, ritueel om me te verbazen over de klaarblijkelijke impotentie van “het gezag” of “besturen” om “oorzaken” aan te pakken in plaats van “gevolgen”.

Deze “focus-inversie” geeft bijvoorbeeld socio-economische  situaties zoals het jagen op (kleine) fraudeurs in plaats van het zoeken naar de redenen waarom er die fraude bestaat (het dweilen met de kraan open syndroom) . Of wat dacht je van het verhogen van pensioenleeftijden in plaats van te zoeken naar het waarom , mensen niet langer zouden willen werken (behoudens die die niet langer meer kunnen werken ), beide getriggerd om de begroting in evenwicht te proberen houden maar langs de andere kant privé aankopen subsidiëren ,en toe moeten laten dat grote bedrijven weinig tot geen belastingen betalen of een (mijn) overheidsdepartement waar ik jaarlijks miljoenen kan besparen, maar de mogelijkheid niet krijg om het aan te tonen  … Of misschien wat “commerce” toelaten (en zelfs verafgoden) in een virtuele markt, die financiën toch is , met een derde financiële crisis in 100 jaar tot gevolg, alsof geld eigenlijk een echte basisbehoefte is…. Laatste keer dat ik probeerde, is mijn biljet van 20 euro mij ernstig misvallen ,en een “Benjamin Franklin” is naar ik hoor ook al niet eetbaar ! …blijkbaar makkelijker voor mij als buitenstaander om te zien dat daar iets niet klopt, dan voor het halfrond.

Over het hoe en wat van de financiële markten en economie , en of we deze in de huidige vorm kunnen behouden wil ik het hier NIET hebben, hoewel mag gezegd worden dat de globale, wereldwijde dus, maatschappij zich ernstig ,collectief en eensgezind moet bezinnen over dit alles, gezien alle sectoren uiteraard samenhangen.

“Management 3.0”

“Focus-inversie, “hiërarchische informatie filtering”, “good news show’s” , level-up resets,”lucky-shot managers”, “carrousel-analyses”, “hyena mentaliteit, maaiveldcultuur” , “enveloppepolitiek”  en nog een resem andere negatieve, dynamische, sub-processen en structuren, zijn de uiteindelijke oorzaken van “min-beslissingen” , of ze nu worden genomen in overheden , bedrijven, of elke andere vorm van samenwerking waar “besluiten” moeten worden genomen.

Een studie (*) heeft aangetoond dat foute beslissingen en structuren leiden naar verliezen (“waste”) die kunnen oplopen tot 50% van de niet-waarde verhogende processen, (en ik voeg daar zelf nog 15% aan toe wegens vervreemding ) …ik durf zelfs geen concreet voorbeeld berekenen.

Vertel me waarom we zo naar “change” grijpen, naar LEAN ,Six Sigma, BPR, ERP, AI, SAP, Softskilling… ?  Waarom er , wanneer deze “tools” worden ingezet, sprake is van exorbitante “winsten               ( leest U er gerust de websites van zij die deze programma’s verkopen op na , ze staven dit allemaal met de meest hallucinante voorbeelden, terecht, al zeg ik het zelf) . Dus diegene die zorgen voor situaties , management dus, of politici zoals je wil)  zijn rechtstreeks door hun beslissingen de oorzaak van een probleem…. Ontwikkeld voor , opgeleid, aangeworven en betaald voor een functie, en zeer slechte ROI !?

Het drastisch aanpakken van bestaande management structuren, functies en opleidingen wordt hiermee aangetoond, want klaarblijkelijk zijn de huidige niet performant genoeg voor hun doel.

Dit doel is trouwens verschoven van “zorgen voor kwaliteit en kwantiteit” zoals Henry Ford , Daniel McCallum en Frederick Taylor, ze hebben uitgewerkt en opgevat, gezien het  toen,  grote aantal ongeschoolde arbeiders die werden ingezet,  naar een” STEUN functie” die zich toelegt op het vereenvoudigen van een taak en het zoeken naar betere oplossingen, of oplossingen tout court die zich stellen bij die taak of het zoeken naar synergiën … een hiërarchische degradatie? …Een koppeling naar hun eigenlijke ,  waarde verhogende, nut voor de organisatie !

“Mindset” , verschillende drijfveren, belangrijke implicaties

Bij een “beslissings-conflict” hebben de twee hoofd partijen een belangrijk verschil in “mindset”.

Zij die hun job willen behouden en daardoor  in grote mate het belang van de organisatie of het bedrijf voorop stellen , het productievee, en zij die vooral hun eigen agenda en dus carrière op nummer #1 plaatsen, en waarbij het welzijn van het bedrijf naar de achtergrond verdwijnt, het management met het betere  “parasitair handelen” als belangrijkste kenmerk .  (dus “job hoppen” is een kenmerk hiervan, en niet persé een  expansie van de horizonten. )

Dit parasitaire handelen wordt onbewust en onbedoeld versterkt door (onder andere) de gegevens  “doelstellingen” en “remuneraties” met gekoppelde verbanden ,… de managers die mij deze uiteenzetting kwalijk nemen zijn van deze, ik mag zeggen verderfelijke strekking, de managers die stilzwijgend dit lezen, bevestigen en hebben deze bedenking al zelf gemaakt , vraag rond, zoek ze op, informeer jezelf, mocht je twijfelen...

“Vervreemding”

Het bestaan, inzetten en nut van de “change tools” is een  duidelijk bewijs dat er “dingen” verkeerd gaan als je het mij vraagt!  Het zijn die “dingen”  samen met het verschil in “mindset” die het gevolg zijn van foute beslissingen en ook de oorzaak van  de “vervreemding” van  personeel (of inwoners als we deze theorie toepassen op een gemeenschap) .

Management, de voor deze functies opgeleide mensen zijn verantwoordelijk voor beslissingen en uitvoerend personeel mag misschien wel iets inbrengen, uiteindelijk zijn zij “minderwaardig” of  minstens “ondergeschikt voor besluitvorming” en  zij moeten vooral,… uitvoeren…

Hoe minachtend men echter ook staat tegenover de gewone werkkracht, of hoe onderontwikkeld of incompetent  men deze vindt, de ervaring die deze mensen hebben overklassen meestal het inzicht van de gemiddelde of zelfs doorwinterde manager. Het is ook het overschatten van de functie van een manager en zijn ogenschijnlijk noodzakelijke tussenkomst door de manager zelf en het gehele kader, die dit onevenwicht versterken.

De onbewuste bekwaamheid van de eerste verzwakt zijn noodzakelijk doorduwen van kritische weerstand, en de onbewuste onbekwaamheid van de tweede versterkt de kans op fouten.

Want  wanneer het duidelijk wordt voor  “de massa” dat de manier waarop hun organisatie wordt geleid en hoe ze dus werkt, beslissingen neemt, helpt bij het mogelijk maken van het uitvoeren van een opdracht of algemeen zijn werknemers behandelt, “ min-beslissing “ genereert gaat het fout.

Wanneer een “ min-beslissing” op haar  beurt niet met logische inspanning van redenering en overtuiging , kan worden weerlegd of geneutraliseerd, zullen de (ondergaande)  individuen zich neerleggen bij - , en aanpassen aan deze nieuwe situatie, maar zullen inboeten op werkvreugde ,  interesse verliezen , een beetje minder inzet vertonen, bij elke opeenvolgende “min-beslissing”  en dit tot ze op het punt belanden waar ze nog enkel het “voldoende minimum” presteren, zelfs nieuwe werkkrachten passen zich razendsnel aan , aan deze “cultuur” en vertonen dus (weinig of..) geen participatie, geen meedenken, geen bijdragen tot beter, geen extra’s, …de polarisatie is daar, Wij tegen Hen…. Met een klein beetje verbeelding herkennen we ook dezelfde dynamiek in de maatschappij… (voorbeelden legio …)

“Cultuur”

                De “cultuur” wordt een cultuur van opstapeling  van fouten enerzijds ,  en personeel anderzijds die langzaam afhaakt en  wordt gereduceerd tot productievee, aan de rand van conflict, wachtend op een vonk om tot actie over te gaan, staken als enige optie, of ziek thuis blijven of uitkijken naar een andere job, loyaliteit dichtbij nul, betrokkenheid idem, dit afhaken noemt men “vervreemding”  en is de toestand waarbij een individu zijn eigen waarden, normen en regels naleeft omdat hij die  logischer en eerlijker vindt en waarbij dus de “regels” van zijn organisatie worden uitgehold tot lege omhulsels, het “minimum voldoende” wordt zijn maatstaaf en hij wordt onderdeel van de “waste”-producerende processen binnen zijn organisatie.

Deze “waste” verhoogd productieprijzen en dus productprijzen , die op hun beurt jagen de index de hoogte in, maken ondernemen quasi onbetaalbaar, maakt van frauderen een te overwegen, en bij wijlen noodzakelijke  keuze , genereren mindere inkomsten voor de Staat , die op zij beurt weer de lasten verhoogt en de cyclus herhaalt zich, constant, dag in , dag uit, overal en  in alle sectoren, deze “cultuur” zorgt ook voor een begroting onder druk, gevolgen zijn overduidelijk .

Deze aversie voor het “het systeem” ontgaat blijkbaar iedereen, of toch op zijn minst diegene die hier lessen uit zouden kunnen trekken… of nog beter, ze bagatelliseren deze dynamiek en onderschatten hem, en bestempellen werknemers als “lui”, ongeïnteresseerd” of ronduit saboterend…

Op organisatorisch vlak genereert deze patstelling dus een  belangrijke, tot nog toe onderschatte  polariteit.



Hoe dan efficiëntere beslissingen genereren ?

Als er beslissingen moeten worden genomen willen we allemaal dat ze snel, efficiënt, effectief en  dus goedkoop EN met zo weinig mogelijk problemen in uitvoering zijn.

Deze neutrale, nogal amorfe uitdrukking van hoe we problemen oplossen is bewust zo gehouden om U naar de kern van alle soorten probleem- oplossingen te brengen….ik gaf ze al in de inleiding….vermijdt dat slechte dingen slechter gaan !!!  en meer concreet een “negatieve cultuur” vermijden door : Bedrijven in functie van de onafwendbare realiteit uit te bouwen ,openbare besturen saneren en reduceren tot strikt minimum EN  het totaal herschrijven van wetten en regels die “vervreemding” onnodig maken   “vervreemding” tegengaan bij bedrijven door het opvangen van “negatieve invloeden”,  management omvormen tot een “steun functie”  ,  “lonen” , “winsten” herbekijken.



Om Europa tot een efficiënt geheel te krijgen is er een duidelijke verbetering in beslissingen nemen nodig zodat we nutteloze, onnodige uitgaven kunnen vermijden.

Wanneer we dit dan koppelen aal een andere visie op “samenleven” dan verheffen we ons naar een niveau, passend in de evolutie van mens en maatschappij,… waarom niet een deel winst inzetten om extra mensen te aanvaarden, en het totaal aan mankracht minder te laten werken in werkuren? Geen verhuring meer toelaten, enkel eigendom van immobiliën, kwaliteitsgoederen produceren in functie van noodzaak in plaats van consumptie ? ...zeg niet onmogelijk, zeg waarom niet of wat zijn de voordelen en nadelen,… 

MEER WINST ! Yes ! Yes ! YES !

Dus  graag betere beslissingen…die zouden leiden naar minder “waste” dus meer “winst” , het enige probleem hier, ….wat te doen met die winst ? Opnieuw in de bodemloze put van financiële structuren of op de uitpuilende rekening van al buitensporig rijken? Hier komt uiteraard de kat de koord op… de waarde van geld is  warme lucht, het geeft hooguit een graduatie aan van hoeveel je eigenlijk kan consumeren en welke kwaliteit en welke uitspattingen je je kan veroorloven, maar zeg nu zelf, wie heeft eigenlijk meer dan één huis of auto  NODIG   rijk en minder rijk kan ik mee leven maar als je een prinsenleven kan leiden met €10.000 / maand, moet er dan ooit iemand meer dan dat verdienen als loon voor zijn arbeid ?  ….



De onafwendbare realiteit


We zijn met te veel over-consumerende mensen op onze aarde en tegen 2050  zijn er 2.9 planeten  nodig om ons huidige expansie en consumptie gedrag te bevredigen. ( “WWF-Living Planet report 2012: “ Pag 100 “By 2050 humanity would require an equivalent of 2.9planets to support the “business as usual” assumptions”)

Er zijn dus niet veel scenario’s om dit op te lossen :



·         Minder produceren en beter verdelen en allemaal tevreden met (veel) minder

·         Minder mensen en minder consumeren

·         Minder “verspillend” consumeren

·        





Het is voor mij zeer evident dat de beste manier om dit te bewerkstelligen het her waarderen is van geld en de financiële handel, niet dat financiële transacties moeten worden verbannen maar zelfs een blinde kan zien dat hier een nooit geziene hervorming zich opdringt.



Het produceren just in time,en  just as needed , en het herwaarderen van andere alternatieven dan geld , zoals de waarde van vrije tijd , levenskwaliteit en  samenleving.



Persoonlijk zie ik wel heil in het drastisch afbakenen van lonen, en winsten, en het aanpassen van werktijd in plaats van het terugschroeven van werkkrachten (waardoor er dus minder uren per persoon moet gewerkt worden zonder loonverlies) het verlonen naar een gestabiliseerde en vaste loonschaal, afschaffen van indexeringen, afschaffen van erfenissen, beperken van aantal persoonlijke immobiliën en verbod op verhuren   enz... dus dit wil eigenlijk zeggen  dat de macht van en drang naar geld moet worden afgebouwd… dus productie eenheden zouden bijvoorbeeld modulair moeten zijn en enkel produceren wat we nodig hebben en aankunnen, dus JA een tv die 50 jaar meegaat en supersterke kledij en bijhorende schoenen, een “resource based economie “ , literatuur hierover genoeg en een afschrikwekkende doch logische stap  wanneer we “verspillende” consumptie willen stoppen…. Stel je voor , alle fabrieken  die slechts produceert wat nodig is, dan blijft over  ENKEL voorzien in de werkelijke behoeften, water voedsel en sporadisch de nodige hardware, for fun wat entertainment  als je wil , wat zouden we een eenvoudig leven hebben …





En de beslissingen van de laatste 120 jaar hebben ons geleid tot de huidige situatie… op de grens met globale ecologische, economische en sociale chaos, onder invloed van … geld.

Of het verhogen van belastingen , rechtstreeks of onrechtstreeks door verdoken inkomsten te creëren door bijvoorbeeld parkeerplaatsen in een stad tijdelijk te ”verhuren” enkel om de begroting in evenwicht te kunnen houden, zonder te zoeken naar de oorzaken van het onevenwicht.

… vergeef me het plotse afbreken van deze uiteenzetting,  …de rest volgt….



Feel free



Leesvoer :

UN report:
“Human Security: An integrated Approach to freedom from fear and freedom from want , Brussel Nov 2007”



29 May 2012

EX Social capitalism needed ? This is an example of the first step

 








Hewlett-Packard's announcement that it would be laying-off 27,000 of its employees in a massive restructuring plan, marks a new low for the beleaguered company that recently posted a significant 31% drop in profits. However, HP is not the first tech company (and perhaps won't be the last either) that took a hack-and-slash approach to its workforce when facing economic uncertainty.
Here are seven major instances in the tech industry of employees facing the brunt for their employer's misfortunes.
1. IBM (1993): 60,000 jobs
Yes, you read that right. In July 1993, IBM announced that it would lay off about 60,000 of its employees, a number of jobs that most companies won't be able to create in their entire lives. Out of that number, 35,000 were laid-off directly while 25,000 were offered early retirement, a move, the company claimed, cut annual costs by $4 billion.
The decision was made by Louis Gerstner, IBM's then Chairman who had been brought in to revive the fortunes of the company that had just posted quarterly losses of $40 million ($64 million by today's standards). To his credit, he did manage that and is widely acknowledged to have saved IBM from failing as a company.
2. AT&T (1996): 40,000 jobs
The American telecom behemoth announced in January 1996 that it would let go off 40,000 employees over the course of three years. The lay-offs were part of a restructuring plan that also saw AT&T spin off Lucent and NCR into independent companies.
AT&T was widely criticized by both American politicians and the media since its then CEO Robert Allen was being paid a whopping $3.6 million salary that was also linked to the performance of the company's shares, the value of which jumped by 10% following the announcement of the job cuts.
3. HP (2008): 24,600 jobs
Yes, HP has done it before. For a company that's often touted as one of the best employers to work for, HP sure does fire people a lot. In 2008, after acquiring EDS, HP announced that it would lay-off 24,600 employees, over three years, in an effort to "streamline" the company.
Then HP CEO, Mark Hurd, who later resigned under controversy in 2010, said that the process would save the company $1.8 billion annually. In retrospect, and in context of the recent announcement of lay-offs by CEO Meg Whitman, it certainly doesn't appear to have done the job (no pun intended).
4. Sony (2012): 10,000 jobss
Sony has definitely seen better days. The consumer electronics giant had always been a profitable concern, posting a profit of $3.84 billion as recently as 2008, but is now being hit hard by, among other things, a television manufacturing division that has seen losses for eight years.
After announcing a projected loss of $6.4 billion for the fiscal year, Kazuo Hirai, the new CEO revealed the "One Sony" reorganization plan that would see 10,000 employees lose their jobs over two years. After four straight years of losses, Sony hopes to see an operating profit next year.
5. Nokia-Siemens (2011): 17,000 jobs
When Nokia announced its tie-up with Siemens Communications in 2006, the outlook for the new enterprise was optimistic. However, after facing stiff competition globally in the network infrastructure segment, Nokia-Siemens has struggled to become profitable, posting a loss of about $380 million in 2011.

26 May 2012

PV Polarization, alienation and "CHANGE"

Polarization, alienation and “change”


My own “fractal-association”-theory in mind, “organizations” ( any group of people working or interact together, so companies, as well as governments, communities etc. )  are prey to polarizations.
Polarizations that divide the mass basically into two groups,  A and B .
 I’m deliberately not calling them good or bad , black or white , poor or rich , dumb or smart , manager or executor , woman or man , parent or child , academic or scientist , or any other kind of labeling  ...
So when a “leader” wants his “vision” to be followed or his “plan” to be executed he is considered to get his “team” to do it, swift, efficient, effective, cheap and without too many problems…. So tell me why we need  “CHANGE” , LEAN, Six Sigma, ERP,  AI , BPR ,  “Softskilling” ( or manipulate , lie and cheat, which are the old words for it)  
There are definitely “things “going wrong I would say. Those “things” are exactly the reasons that people alienate.
When it becomes obvious to “the mass” that  the way their organization ( if you see it as a organic, living entity)  works, takes decisions, makes up rules, provides help to the employers to execute their tasks, or generally treat “the mass” in a whole, is going the wrong way , than you get alienation!
If working in a group becomes a joke solely because people see “managers” following their own agenda, and not caring about the good of the company, they’ll go to that “minimum sufficient”-state of contributing .
I took position here and made a bold statement. The workforce (value adding part of an organization) puts the company first, and “managers” put themselves on the #1 position.
Could this be true ? Of course , because those value adding - employers  (these could also be managers by the way)  who just have the ambition of keeping their job, unconsciously know that the company should do well for them to keep them working. “Managers” on the other side , who have a personal, egoistic gold digging- attitude , couldn’t care less about what the company does, just what the company can do for him/her and get them that 7 figure remuneration....  (in both cases  there are graduations  of course but I’m not getting into this right now ) .
So when AN employer gets disillusioned, frustrated or nervous about decisions being taken or company policy being  twisted into strange structures with a lot of “waste”  (some studies say up to 50% of non-value adding processes ! ) , he  will care a little less about the good of the organization an capitulate or “adapt” to that new ( worse) situation.
With each of those downturns these employers “alienate”, don’t care too much  about rules anymore, and give up trying to contribute to “better & efficient” processes, and will participate a little less, work a little less, think a little less, until they finally get to the “minimum sufficient” state of working.
And  than,in the end, when the “tipping point” is reached, we turn to “change” and all those “tools”  to attack “issues”  but forgetting to think about what actually provoked these “problems” in the first place.
We  get overpaid  consultants to come and do an easy job, coach “leaders” to teach  them to get  his message spread and his “management team” united , but still keep decision taking in a “dark - age version” , so alienation is what we should attack by taking another look at company policy, decision taking and participation by crowd sourcing for more involvement of all layers of the organization especially the value adding workforce,– So the effectiveness of decision taking in accordance to the company’s  core business  will increase the effectiveness of individuals , when individuals see  and feel  that they are useful and do useful work and feel part of a team AND feel important (by having their individual logical responsibility) .
It will not be a surprise that I have a different look on how an organizational structure should look like, it isn’t a “pyramid” anymore, it’s a Christmas tree” , with balls, lights and a garland ,..how that works is for another article J .

23 May 2012

Link : Opportunity makes the thief ...

   http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenland/article/detail/1442886/2012/05/23/Dertigtal-militairen-en-ondernemers-veroordeeld-voor-fraude-in-leger.dhtml#

PV : Oligarchy , the big scary wolf !?

Oligarchy, what it says on Wikipedia : http://en.wikipedia.org/wiki/Iron_law_of_oligarchy

The "iron law of oligarchy" states that all forms of organization, regardless of how democratic they may be at the start, will eventually and inevitably develop oligarchic tendencies, thus making true democracy practically and theoretically impossible, especially in large groups and complex organizations. ...
And also :
...“But with a powerful out faction ready to expose profligacy, no leaders dared take overly generous personal remuneration.”...



Forgive me that I ‘m the one NOT sharing  these thoughts and conclusions .

For me Oligarchy is :

“ The perception that  a small elite group is taking decisions for their own  benefit, but is actually the result of taking decisions with the wrong kind of parameters and mindset, due to different standards, moral values and operational experience and a focus-inversion on what result and cause is. “                  ( more explanation on request … of course)

Let me present you an alternative view.      

A modest company NUMBER ONE , managed by the owner, let’s say with about 20 collaborators is doing quite well, the boss controlling everything and with great revenue and profit , decides that the time is ripe for growth and expansion.  The owner makes 4 new units, with of course some value adding workers and some management. Thus getting more layers of  management, as we know it now, where even the flattest of hierarchy has maybe three, four or up to 8 management levels. And of course ,  each “level” is ought to earn a bit more than the one just below with the initial owner of course the highest pay.

Now, we have a structure that provokes pay scales , levels  and a certain salary-augmentation-steps with each level as it is linked to power, responsibility and hierarchical level or function. (and even with sort of work and other , but that’s beside the point now) .

Than government comes into the picture, with extra taxes, getting all the wages up, and eventually augmenting all the salaries.

The boss dies (or sells the company) having a need for a new CEO , the company starts headhunting, knowing it needs a great CEO , they buy one off another, similar company  NUMBER TWO( take an exact copy of number one) . How? By paying him more that he is earning now ! Do this for all “management functions, and what do you get Right, exorbitant but understandable ( AND LUDICRACE ) wages and remunerations . ( so #1 YES we need to reconsider this way of rewarding )

                Second , and this is an important one ,companies, because of their sheer vastness end up with poor decision taking (explanation on request but consider :  info-filtering,alienation, nepotism, fraud ,etc.)  on operations, investments etc.( examples are legio !! , JP Morgan Chase, Olympia, … and actually ALL COMPANIES which feel the need for “CHANGE” or suffer exuberant losses due to this …)

This will leave them with the need for MORE MANAGEMENT … creating maybe a temporally better situation but doing worse in the long run . (explanation again:  alienation, nepotism, fraud ,etc.)

(so #2 YES we need te re-engineer management in companies in function, structure, schooling etc) .

To get to that “Oligarchy”- thing…apart from some rules  and laws that surely are built for less morally accepted purposes ( I mean fit for one) I will give you a simple example.

Buy a new car. …

I’m sure you just had  a couple of potential cars in your head popping up. And probably from those few you ended up with one or two.

Is it a Porsche ? Ferrari ? Audi? Or maybe a Truck? Or an Ambulance ? or a SUV ? Firetruck ? what I do know is that not many of you will have exactly  the same car in mind as anyone else .

Why I gave you this exercise is simple, you all will have different ways of filtering your ideas and requirements. AND THAT IS JUST THE REASON THAT DECISIONS GET CORUMPTED AND POOR .

If I would tell you : get me a sports car,two seat, reliable , red, with engine in the back, a good chance I’ll end up with that Porsche !
But I could also end up with a Yugo...

The #3 to keep in mind is that PEOPLE will filter out the information that THEY want, and will be based on THEIR personal subjective opinion.

Ask the same question at the company ONE and TWO ‘ s  less paid workers , they’ll probably end up with a solid family car as for the top management they will end up with a top ranked BMW or Mercedes or whatever. So why would it be different in company or society decision taking ?

And this is what , for me ,oligarchy is.

“It is the perception that  a small elite group is taking decisions for their own  benefit, but is actually the result of taking decisions with the wrong kind of parameters and mindset, due to different standards, moral values and operational experience and a focus-inversion on what result and cause is. ( more explanation on request … of course)

Government, crowd intelligence, this is why ...

"If you do things for me, without me you do things against me" M. Gandhi

I cannot explain in a fiew words what this means, but gladly I will explain...email me...

22 May 2012

PV,Ex,Link : JP morgan chase, Vatican, and EU , different but the same


Mr Stiglitz, nobelprize winner economics,  wrote an article called "After Austerity".

Below some parts of the article, I underlined the parts that are important and support my vision/statements.

Companies as well as governments should deal with all the issues that provoke weak decision taking, ...ask me how and what they are, essay is in the make, presentations on "Redefining management , excellence by default, etc. can be given on request.

 Please read the entire article of Mr Stiglitz on :

NEW YORK – This year’s annual meeting of the International Monetary Fund made clear that Europe and the international community remain rudderless when it comes to economic policy. Financial leaders, from finance ministers to leaders of private financial institutions, reiterated the current mantra: the crisis countries have to get their houses in order, reduce their deficits, bring down their national debts, undertake structural reforms, and promote growth. Confidence, it was repeatedly said, needs to be restored.
It is a little precious to hear such pontifications from those who, at the helm of central banks, finance ministries, and private banks, steered the global financial system to the brink of ruinand created the ongoing mess. Worse, seldom is it explained how to square the circle. How can confidence be restored as the crisis economies plunge into recession? How can growth be revived when austerity will almost surely mean a further decrease in aggregate demand, sending output and employment even lower?.....
Europe’s single-minded focus on austerity is a result of a misdiagnosis of its problems. Greece overspent, but Spain and Ireland had fiscal surpluses and low debt-to-GDP ratios before the crisis. Giving lectures about fiscal prudence is beside the point. Taking the lectures seriously –  even adopting tight budget frameworks – can be counterproductive. Regardless of whether Europe’s problems are temporary or fundamental – the eurozone, for example, is far from an “optimal” currency area, and tax competition in a free-trade and free-migration area can erode a viable state – austerity will make matters worse.........
So many economies are vulnerable to natural disasters – earthquakes, floods, typhoons, hurricanes, tsunamis – that adding a man-made disaster is all the more tragic. But that is what Europe is doing. Indeed, its leaders’ willful ignorance of the lessons of the past is criminal.
The pain that Europe, especially its poor and young, is suffering is unnecessary. Fortunately, there is an alternative. But delay in grasping it will be very costly, and Europe is running out of time.

PV : Revolution ! Revolution, I say !

Greece is on it’s way to total chaos, the world is on the same path  !! (Excuse me the dramatization)
But seriously, who cares for the moment, and even better, who is willing to do something about it ?
Those “occupy”-people? The poor, most affected people ? Government? Banks? Intellectuals? Police? …. Get real ! If you see how the Greek are reacting on their misery ( they aren’t really )  , I guess “the establishment” is  ok for the moment….
As long as we are not dying we’re fine ! (or so we react) But I can promise you this, the pressure is building, fuel is heated, the dynamite is being stacked, (and the knifes of the guillotine sharpened again)  and as we have seen in the Arab Spring  (and in ALL other revolutions…)  it will only take a spark, an ignition, a tilt over the tipping point, to unify the crowd into total and complete rage, maybe in a couple of regions, or in one country, but it will start, because if the people whom we turn to for guidance, for order and rules, fail, the only obvious solution is to take over, ….I hope it will be without bloodshed and for the better…. ‘cause even that is not sure… as history shows ....
And the saddest point? There is no need for frustration, for destabilization, it takes just another mindset (and RICH PEOPLE WILL STAY RICH, …if that’s your worst concern …) ask me why …and I’ll reply .